دانشمندان دانشگاه ایالتی آریزونا متوجه شده اند که زنبورهای عسل پیر زمانیکه مسئولیت های مرتبط به لانه را که بطور معمول بر عهده زنبورهای جوانتر می باشد بر عهده می گیرند به گونه موثری قادر به معکوس ساختن فرآیند پیر شدن مغز می باشند . در حالیکه اکنون تحقیقات بروی زوال عقل ناشی از پیری انسان برای مداوا با داروهای جدید متمرکز شده ،این کشف جدید نشان می دهد که شاید دخیل شدن در فعالیت های اجتماعی منجر به کاهش سرعت زوال عقل و یا مداوای آن گردد.

در مطالعه انجام گرفته توسط یک تیم از دانشمندان از (دانشگاه آریزونا)ASU و دانشگاه نروژی علوم زندگی،به رهبری Gro Amdam استاد دانشیار در دانشگاه ASU در علوم زیستی نشان می دهد  زنبورهای پا به سن گذاشته که مسئولیتهای داخلی اجتماعی لانه رابرعهده گرفته اند دچار تغییراتی در ساختار مولکولهای مغز خود شده اند. او می گوید : بر اساس تحقیقات قبلی ما می دانستیم که زنبورها وقتی در لانه مانده و به پرستاری از لاروهای(بچه های خود) خود مشغول هستند تازمانی که ما مشاهده نمودیم دارای عملکرد مطلوب و شایسته مغزی می باشند.بعد از یک دوره پرستاری و  پرواز جهت جمع آوری غذا فرآیند پیر شدن به سرعت آغاز می گردد.به گونه ای که تنها بعد از دو هفته این زنبورها شروع به ازدست دادن بالها ، بی مو شدن بدن و مهمتر از همه از دست دادن قدرت عملکرد مناسب مغز (به طور اساسی قدرت یادگیری چیز های جدید) می نمایند.

حال این سئوال اساسی برای ما مطرح شد که این زنبور های پا به سن گذاشته در صورت پرستاری مجدد از لاروها دچار تغییر مجدد می گردند؟

طی این آزمایش تمامی زنبورهای جوانتر را از لانه پاکسازی نمودند و فقط ملکه و پچه ها را در لانه باقی گذاردند.وقتی زنبورهای مسن وارد لانه شدند فعالیتها برای چند روز کاهش یافت .سپس برخی از آنها برای یافتن غذا و بقیه برای پرتاری در لانه مشغول به کار شدند.بعد از 10 روز دانشمندان در یافتند که بیش از نیمی از این زنبور ها قابلیت مغزی خود را در یاد گرفتن چیز های جدید باز یافته اند.

این تیم بین المللی فقط بازیابی قدرت مغزی را در این زنبورها کشف نکرد بلکه موفق به کشف تغییرات در پروتئین  مغز این زنبورها گردید. با مقایسه مغز این زنبورها دو نوع پروتئین تغییر یافته مشاهده گردید .آنها پروتئین Prx6 ،که یک پروتئین موجود در انسانها نیز می باشد کشف نمودند . این پروتئین می تواند به انسان در حفاظت از زوال عقل و بیماری هایی مانند آلزایمر کمک نماید.و اما کشف پروتئین دوم که به نام  "chaperone" نامیده می شود مرتبط با قابلیت حفاظتی این پروتئین از سایر پروتئین ها بدر برابر آسیبها در زمانی است که مغز و بافتها دربرابر استرس های سلولی قرار می گیرند.

بطور کلی دانشمندان علاقه دارند که دارویی برای کمک به مردم برای نگهداری عملکرد مغز بسازند و از آنجایی که پروتئین موجود در انسانها و زنبور ها در این مورد مشابه است  امید دارند که شاید عملکرد آن در هر دو مورد یکسان باشد.

   Tuesday, July 3, 2012

Arizona State University